Traducció de Mànel Zabala
Edició Veus Paral·leles 8, de l’Ebre al Roine: vuit poetes
Barcelona, 2010
Tornariái a la mar freja per te quèrre, perquè te soi fisèla
e res càmbia ja, lo fach de la naissença.
A l’endedins de las entralhas me coa lo mal d’unas autras entralhas
que partisson de ieu, copar lo cordon
de las distàncies.
ALLUCINOGÈN
Reünion de vièlhs dins lo ragartge,
violacion de paurs, suïcidi d’armas.
Vira l’absurd, te tòca.
Chaplas la sang, t’agrada.
Tastas la sang, te tacas la camisa.
Dessenhas un còr a cada pança,
te tatoas l’anticrist…
PEL DE CON
Un pel de con
me mormolha la fin de la nostra èra.
M’explica un fum d’istòrias pornograficas
qu’a agut l’astre de de subreviure.
M’agacha fixament m’obliga a me fretar.
En cercant per terra ne tròbi trenta mai
e tubi un petard.
Puèi la llengua aganta lo malastre.
Chuqui fort e arriba lentament l’extasi.
Es comic ! Ai pas mai besonh de vosautres !
Se me poguèsse reprimir lo desir
de t’alendar brèu,
o fariái !
Sens dobte te causiriái a tu
perque me tatoèsses la pèl sens resèrvas !
( aquel ensems de dolor plasent t’estonariá ).
Pòts umids
pèl gelada… OMBRA !
Visions de tu
m’amanhagan los rasors.
Revolum de nom
me tòrnan sord, sens racacòr…
Odors de pèl, ensems de còrs… esquizofrènia !
MÒRTS TOTJORN ( EN CONTRIBUISSENT CULTURALMENT A LA GENETICA )
Rebalam de morts
Rebalam totjorn de morts
De morts vivents morts lausa
De morts morts morts ròda
De morts conscients morts memòria
De morts qual sap
Totjorn de mòrts caminant a l’encòp…
E cada còp mens d’espaci e mai fossa
mens de luòc e mai de proposicion
mens de camin e mai de poble
mens de passa e mai de gèina
mens de verin e mai de lausa
mens luènh e mai endefòra
mai pel dintre e mens pel defora
mai de malastre mai de joia
mai coratjosa
mens esclava…
Esclava de ieu del Ieu
De las circonstàncias,
De las dichas de las fèstas
De las drògas,
De l’amor de l’amor?
De l’amor benlèu encara,
Dels eretges de las noves
De la lucha de la revòlta
De la malfisança…
E malgrat tot pauruga encara
malgrat tot malgrat tu
malgrat ieu que me parles ara
malgrat aquesta serada grisa m’aja dobèrt sas pòrtas.